ایام فاطمیه رو صمیمانه تسلیت می گم. سال ها سال پیش علی سگ کش که مدت ها منتظر مرگ ممد رسول الله بود به محض مرگ پدر زن عزیزش فاطی رو که حسابی اعصاب ش رو خورد کرده بود و با استفاده از رانت دختر رهبر بودن نمی ذاشت علی زن دیگه ای رو بگیره یا صیغه کنه (بیچاره علی که بین اون همه گوشت غنیمت گرفته ی ایرانی و عرب و مصری ناچار بود که کس چروکیده ی فاطی سیاه سوخته رو لیس بزنه در حالی که عمر و ابوبکر و عثمان و طلحه و زبیر و سعد وقاص و بقیه ی عرب ها راه به راه کس می کردن) و بالاخره با مرگ پیامبر اعظم فرصت مناسب رو به دست اورد و فاطی رو خفه کرد و یواشکی یه جا چالش کرد. بعد هم چون عرب قانون و حقوق نداشت که پی این مساله رو بگیره و ببینه که بابا این زن سرنوشت ش چی شد که یه دفعه از صحنه ی روزگار محو شد ،خوش خوشان علی شد و او بعد از مرگ فاطمه دلی از عزا در اورد و تا اخر عمر کس های رنگوارنگ می کرد و ذکر خدا می گفت و البته بعد ازونم حسن راه ش رو ادامه داد. و ما هر سال به یاد فاطمه که به خاطر تنگ نظری و کم توجهی به امیال جنسی شوهرش ، عمرش رو داد به شما یک روز از سال رو عزاداری می کنیم که اسم ش هست ایام فاطمیه و هشداری هست برای زن های شوهر دار و دخترهای دوست پسردار که زیاد پارتنرشون رو ازار ندن و یه کمی فروید و لارنس بخونن و بدونن که کیر که راست می کنه ایمان از پنجره می پره بیرون.